Web Analytics Made Easy - Statcounter

 از قدیم کنجکاوی مردم درباره شکل زندگی ازمابهتران وجود داشته است و به آنها حسی از هیجان می‌دهد. جز مشاهده و یادآوری بحث‌های محافل خانوادگی و دوستان که شما هم قطعا شاهد بحثی پرهیجان درباره شیوه زندگی اغنیا بوده‌اید یا حتی با نگاه به رفتار شخص خودتان به رمان‌ها و قصه هم می‌شود رجوع کرد؛ برای مثال در رمان «در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته» پروست می‌بینیم که در فرانسه اوایل قرن بیستم ماجرای میهمانان میهمانی‌های چهره‌های برجسته، اشراف و ثروتمندان در مجله چاپ می‌شده و مردم با کنجکاوی می‌خواندند! دلیل این احساس را یک روان‌شناس اجتماعی باید توضیح بدهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروز ایران هم همین‌طور است فقط فرق کوچکی دارد. کوچک‌شدن سفره مردم و تنگناهای معیشتی حسی از عدم همدلی، شکست و بی‌عدالتی را هم در زیرنظرگرفتن زندگی اغنیا به وجود آورده است.

به گزارش رکنا، در این شرایط دبیرکل بنکداران مواد غذایی گفته است بیسکویت‌های وارداتی یک‌میلیونی در کشور مورد استقبال قرار گرفته است و خبر از ورود بیسکویت‌های یک‌میلیون‌و ۵۰۰ هزار تومانی به کشور داد. قاسمعلی حسنی در‌این‌باره ‌گفته بود: «با شیوع کرونا و کاهش سفرهای خارجی مصرف تنقلات و کالاهای خوراکی لوکس نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته و همین امر منجر به افزایش واردات این دست کالاها شده است». همچنین گفت به‌دلیل فروش فوق‌العاده این تنقلات و استقبال بالای بخشی از افراد جامعه از این اقلام، بیسکویت‌های یک میلیون تا یک‌میلیون‌و ۵۰۰ هزار تومانی آلمانی، سوییسی، فرانسوی و انگلیسی در راه است. دبیر کل بنکداران مواد غذایی می‌گوید: «قیمت این بیسکویت‌ها معادل یارانه دو سال اقشار آسیب‌پذیر جامعه است و به‌صورت غیررسمی وارد کشور می‌شوند و دولت نیز حقوق گمرکی از آنها دریافت نمی‌کند».

او در پایان گفت: «به دولت پیشنهاد می‌کنیم که در این بخش شفاف‌سازی انجام شود. اگر واردات این کالاها آزاد است، پس باید اجازه داده شود واردات کالاهای اساسی‌تر مانند شکر و… هم آزاد شود». با آقای حسنی تماس گرفتیم و حرف‌هایی شنیدنی از او شنیدیم. اما اول گشت کوتاهی در شهر زدیم. به جاهایی که دست ما رسید، همه از تعجب چشمشان گشاد شد و گفتند که اصلا از این قیمت‌ها روحشان هم خبر ندارد.

 روایت مغازه‌داران؛ بالای ۳۰۰ هزار تومان اصلا مشتری نیست

در‌نهایت با یکی از مغازه‌های فروش شکلات خارجی در منطقه‌ای در شمال تهران تماس گرفتیم و دو کلمه‌ای حرف دست‌گیرمان شد. درباره بیسکویت‌های ۱.۵ میلیونی سؤال می‌کنیم. «ما خرده‌فروش هستیم، تازه اصلا مشتری این جنس را نداریم. حتی بالای ۳۰۰ هزار تومان هم با این وضعیت اقتصادی مشتری ندارد». خب کجا دنبالش بگردیم؟ نمی‌دانم کجا دنبالش بگردید. حتی برندهای لوکس دنیا هم چنین قیمتی ندارند. مثلا گادیوا هم چنین قیمتی ندارد، تازه اصلا توی ایران نیست یا ما نداریم. احتمالا شکلات‌های دست‌ساز را می‌گویند».

با یک ایرانی ساکن اروپا تماس گرفتیم. شکلات ۵۰ یورویی قیمتی طبیعی است؟ زیر خنده می‌زند و می‌گوید «نه معلوم است که نیست‌، توی سوییس شاید چنین چیزهایی باشد و طبیعی باشد اما خب در سوییس درآمد و سطح رفاه هم مثل بقیه اروپا نیست. ۵۰ یورو خیلی زیاد است».

نگاهی به قیمت‌های شکلات‌های معروف و به نسبت گران دنیا می‌اندازیم. حرفش درست است. از ۱۲ یورو تا ۲۰ یورو. البته شکلات‌هایی هم هستند که قیمت‌های خیلی بالاتر دارند؛ مثلا برندی هست به نام «آمِدی پروسلنا» که نسخه‌های محدود تولید می‌کند با بسته‌بندی‌های اوج لوکس و قیمت‌هایی بعضا نزدیک ۲۰۰ یورو. البته بالاتر هم می‌شود رفت ولی دیگر مسئله از حالت منطقی خارج می‌شود؛ مثلا برندهایی «لامادلین ترافل» تا دوهزارو ۶۰۰ دلار هم شکلات دارند؛ اما اینها بسیار استثنائی است و مثل ماشین‌هایی مثل رولس‌رویس و ماشین‌های لوکس ایتالیایی می‌ماند. در‌واقع می‌شود از آن صرف‌نظر کرد، همین‌طورکه وقتی در شرایط عادی در ایران از اشرافیت یک خانواده حرف می‌زنیم، خانواده سطنتی بریتانیا را مدنظر نداریم.

 حسنی: واردات را آزاد کنیم، حق مصرف‌کننده است!

با «قاسم‌علی حسنی»، دبیر کل اتحادیه بنکداران که خبر را منتشر کرده است، تماس می‌گیریم. به‌سختی می‌توانیم با ایشان صحبت کنیم، در جلسه هستند و سه بار مجبور شدیم مصاحبه را قطع کنیم که کمی باعث آشفتگی در سؤال‌ها و جواب‌ها شد. از ایشان می‌پرسیم:

این شکلات‌ها و بیسکویت‌ها کجا هستند، چون ما که ردی پیدا نکردیم؟

«در دوهزار مغازه در تهران و کلان‌شهرها و مراکز استان‌ها وجود دارند».

قاچاق هستند دیگر؟

بله قطعا.

خب شما اقدامی در این زمینه کرده‌اید؟

(با خنده) چه کار کنیم؟

وقتی سطح آن این‌قدر گسترده است، باید قابل تشخیص و ردیابی باشد. نه؟

ببینید، هزارو ۵۰۰ کالای دیگر هم هستند که به همین شکل قاچاق وارد می‌شوند. این همه را چه کار کنیم؟

از حجم مصرف این بیسکویت‌ها اطلاعی دارید؟

مصرف بالاست، بالاخره قشر متمولی هستند که برای ارضای خواسته‌شان پول خرج می‌کنند

به‌طورکلی واردات شکلات مجاز است

نه. کلا آب‌معدنی خارجی هم وارداتش مجاز نیست.

این حجم از کالای قاچاق، شما می‌گویید هزارو ۵۰۰ قلم را که قاعدتا فردی وارد نمی‌کنند، آن‌هم به این شکل سراسری که می‌فرمایید؟

خیر، سازمان‌دهی دارند، سیستم دارند، یک شبکه است.

خب چه نهادهایی باید با شما همکاری کنند که مسئله را پیگیری کنید؟

هیچ نظری در‌این‌باره نمی‌دهم، با بقیه نهادها ما کاری نداریم.

هزارو ۵۰۰ رقم کالا چی هستند؟

چیپس، سس، انرژی‌زاها و… .

یعنی شما هیچ کنترلی نمی‌کنید؟

ببینید در دنیا مبارزه با قاچاق شکست خورده. باید واردات را آزاد کرد تا رقابت باشد و کیفیت جنس ما هم بالا برود.

خب در این شرایط ارز برای واردات بیسکویت ۱.۵ میلیون‌تومانی خارج کنیم؟

نیاز کشور است، در دولت جدید این اتفاق می‌افتد و همه‌چیز به روال عادی بازمی‌گردد.

بیسکویت ۱.۵ میلیون تومانی باعث چه رقابتی می‌شود؟

(باخنده) سربه‌سر ما می‌گذاریدها!

نه باور کنید جدی است.

باعث شکوفایی و رونق می‌شود.

ما الان در دوران خاصی هستیم، برای واردات دارو مشکل داریم.

ببینید ارز و منابع به اندازه کافی هست. این همه نفت‌وگاز داریم.

خب الان تحریم هستیم، نمی‌توانیم بفروشیم وگرنه که حرف درستی است.

مصرف‌کننده هم حق دارد. باید به او حق انتخاب بدهیم.

حتی در شرایط بی‌دارویی؟

مسئله اصلا اقتصادی است. تولیدکننده با رقابت مواجه بشود باعث پیشرفت می‌شود.

سؤال ما را جواب ندادید.

ببینید چه بخواهیم، چه نخواهیم این اتفاق می‌افتد. آزاد بشود اقلا دولت گمرکش را می‌گیرد. دارو هم داریم. یک درصد از جمعیت هم هست که هرچه بخواهد دارد. با رئیس‌جمهور جدید اتفاقی که باید بیفتد می‌افتد.

یعنی مشکل از دولت قدیم است.

نه من این را نگفتم اما با دولت جدید بعد از سه سال ممنوعیت واردات آزاد می‌شود و همه‌چیز درست خواهد شد.

خب پس چرا اصلا آن مصاحبه را کردید؟ خیلی جنجال خبری کرد

ببخشید دارم می‌روم جلسه، بعدا تماس بگیرید… قطع می‌کند.

قضاوت درباره این مسئله از نظر اخلاقی که بسیار دشوار است و وارد مباحث فلسفی می‌شود؛ اما بدون ورود به بحث‌های پیچیده هنگامی که نابرابری در درآمد و ثروت را طبیعی بدانیم، نمی‌توانیم استفاده از بالابود درآمد اغنیا را از آنها سلب کنیم. پول بالاخره برای خرج‌کردن است. همچنین از نظر اقتصادی حرف درستی است که قاچاق همان درآمد گمرکی دولت را هم که بالقوه می‌تواند خرج و کمک‌حال ضعفا باشد، می‌گیرد، پس آزادکردن واردات کالا عقلانی است؛ اما در شرایط کنونی ایران، وقتی تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داریم، با کمبود درآمدهای ارزی مواجه هستیم و همان میزان درآمد ارزی را هم نمی‌توانیم انتقال بدهیم، پول خرج بیسکویت یک‌میلیونی و ماشین چند‌میلیاردی و خودنویس چندده میلیونی کردن تا چه حد اخلاقی است؟ به نظر می‌رسد حتی این سؤال هم پاسخ ساده‌ای نداشته باشد. وقتی جنس هست، حتی قاچاق، همیشه هم بوده، دوراهی پررنگ‌تر می‌شود: آزادی واردات با دریافت گمرک یا ادامه‌دادن به مصرف جنس قاچاق؟ قاچاق را ازبین‌بردن؟ حرفش را نزنید!

منبع: رکنا

کلیدواژه: سهام عدالت قیمت خودرو کرونا وعده های انتخاباتی خوراکی لوکس قاچاق اخبار حوادث قاچاق شمال تهران بیسکویت میلیونی سهام عدالت قیمت خودرو کرونا وعده های انتخاباتی مهناز افشار قتل قیمت خودکشی قیمت دلار بورس ریحانه پارسا اینستاگرام ریحانه پارسا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۵۵۷۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خطر تحریم در واردات اتوبوس‌های جدید/ تولیدکنندگان داخلی توان رفع نیاز شهر‌های کشور به اتوبوس را ندارند

مهدی علیزاده مدیرعامل اتوبوس‌رانی تهران، در رابطه با آخرین تحولات حوزه اتوبوس‌رانی و ناوگان جدید عمومی تهران توضیحاتی ارائه کرد.

عملکرد ۱۲ ساله اتوبوس‌های بی‌آرتی کیفیت آن‌ها را نشان داد

وی با بیان اینکه بر اساس سابقه شهرداری تهران و شهرداری سایر شهر‌ها اتوبوس‌های خریداری شده در ادوار مختلف از کشور چین بوده است، اظهار کرد: سابق بر این، اتوبوس‌های تندرو در سطح شهر با سه مدل از کشور چین تهیه شده که در ۱۲ سال شهرداریِ دوره قالیباف صورت گرفته است.

علیزاده افزود: شاید وقتی نام چین می‌آید این‌گونه تصور می‌شود که کیفیت محصولات آن‌ها پایین است؛ اما چینی‌ها در این سال‌ها به دنیا ثابت کرده‌اند که محصولات با کیفیت نیز می‌توانند بسازند. قطعاً کالا‌های چینی نیز براساس کیفیت خود، سطح‌بندی می‌شوند. اما مهم‌ترین نکته برای خرید‌های سال‌های اخیر مشخصات فنی خودروهاست و کاربری و ماندگاری دستگاه بر اساس کیفیت بیشتر خواهد بود. شما به سابقه این اتوبوس‌ها در تهران نگاه کنید: اتوبوس‌های تندرو بیش از ۱۲ سال در خیابان‌های شهر در حال فعالیت هستند و از بهترین نوع اتوبوس‌های چین به شمار می‌رود.

مدیرعامل اتوبوس‌رانی با بیان اینکه شهردار تهران در سفر سال قبل خود به چین با یک تیم فنی و پشتیبانی برای خرید دوباره ناوگان تازه‌نفس به نتیجه رسیدند، یادآور شد: شهردار در روز‌های اول قبول مسئولیت در شهرداری قرارداد ۱۷۵ دستگاهی با ایران خودرو دیزل منعقد کرد. این نشان می‌دهد که دغدغه ایشان حمایت از تولید داخلی است. این قرارداد منعقد و اتوبوس‌ها تحویل گرفته شد.

وی همچنین تصریح کرد: شهردار تهران قبل از ورود به شهرداری حمل و نقل را دغدغه اصلی خود عنوان کرده بود و با این اقدام و قرارداد نشان داد که مردم برای شهردار اهمیت بالایی دارد. تولید داخل از نگاه آقای زاکانی از اهمیت بالایی برخوردار بود. از طرفی دو هزار و ۵۴۰ دستگاه اتوبوس در قرارداد‌های داخلی منعقد شد.

انعقاد قرارداد خرید ۲۵۰۰ دستگاه اتوبوس با تولیدکنندگان داخلی

علیزاده با بیان اینکه بیش از ۱۲ سال است که سیستم حمل و نقل عمومی نوسازی نشده است، خاطرنشان کرد: با این وجود تولید داخلی نیز یا کُند و یا متوقف شده است. سه هزار و ۴۰ دستگاه اتوبوس قرارداد بسته شد که وقتی دیدیم تولیدکنندگان داخلی توانایی تأمین آن‌را ندارند، ۵۰۰ دستگاه کنسل شد و به دو هزار و ۵۴۰ دستگاه رسید. ایراد این است که خطوط تولید داخلی در این ۱۲ سال، یا تعطیل و یا نیمه تعطیل است و با توجه به پیچیدگی تولید اتوبوس، روند احیای آن‌ها زمانبر است و از سویی بیش از هزار و ۳۰۰ شهرداری در کشور داریم.

وی ادامه داد: زمان تحویل اتوبوس‌های داخلی یک ساله بوده و قطعا عقب هستیم. باید یکی از شرکت‌ها تا امروز بیش از ۳۰۰ دستگاه اتوبوس تحویل می‌داد که فقط ۱۲۰ دستگاه تحویل داده است! برخی قطعات این اتوبوس‌ها از بیرون وارد می‌شود و همین فرایند‌های اداری و گمرکی، تولید اتوبوس داخلی را دشوار کرده است.

تولیدکنندگان داخلی توان رفع نیاز همه شهر‌های کشور به اتوبوس را ندارند

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران با تأکید بر اینکه اگر به دنبال شرکت‌های داخلی نمی‌رفتیم این موضوع مطرح می‌شد که چرا از آن‌ها حمایت نشده است، گفت: ما می‌خواهیم به تولید و کارگران کمک کنیم تا بتواند کار کند. هرچه نوسازی کنیم باید در طول سال خرید را ادامه دهیم تا پس از چندین سال به یک دوره مدیریت شهری فشار وارد شود و ناچار به فشار وارد کردن به تولیدکنندگان داخلی شود.

علیزاده با بیان اینکه در حوزه تولید داخل با مشکلاتی رو به رو هستیم و واقعیتی انکار ناپذیر است، گفت: مقام معظم رهبری در سال‌های اخیر بر این تأکید داشتند که اگر خودروساز داخلی حمایت می‌شود نباید خودروی بی کیفیت ارائه داد. شرکت ایران‌خودرو هم در حال رفع نواقص اتوبوس‌های خود است. در ابتدای کار مشکلاتی وجود داشت و در بسته‌ای که از آن‌ها تحویل گرفتیم، بیش از ۱۰۰ دستگاه اتوبوس متوقف بود و کیفیت نداشت. ما مسائل فنی را اعلام کردیم و تلاش کردند برطرف شود. کمیته فنی ما با تولیدکنندگان داخلی تمام مشکلات را رفع کرده اند و اتوبوس‌های نو با رنگ‌های مشخص و تجهیزات و امکانات مطلوب در سطح شهر تردد دارند.

وی با تأکید بر اینکه ما وظیفه داریم از خودروساز داخلی حمایت کنیم، یادآور شد: ما با ایران‌خودرو قراردادی نداریم. قرارداد امروز ما با شرکت عقاب و دیگر شرکت هاست. این شرکت‌ها قرار نیست تمام اتوبوس‌ها را به تهران تحویل دهند و باید سراسر کشور پوشش داده شود؛ لذا توان و ظرفیت این میزان تولید وجود ندارد و اگر همین تعداد اتوبوس نیز تأمین شود، مطلوب است.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران با بیان اینکه پایتخت حداقل به پنج هزار اتوبوس دیگر نیاز دارد، اظهار کرد: مدل قراردادی با شرکت‌های ایرانی به این شکل بود که باید شهرداری از منابع داخلی اعتبارات را تأمین می‌کرد. عدد قرارداد‌ها نزدیک به ۲۰ هزار میلیارد تومان است و قطعاً شهرداری این رقم را به صورت نقد ندارد. سال قبل شورا برای حوزه حمل و نقل ۴۵ درصد از کل بودجه را در نظر گرفت که به بخش‌های مختلف اختصاص داشت و از این میزان هفت هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان به اتوبوسرانی اختصاص داشت. با این رقم چند اتوبوس هشت میلیاردی می‌توانستیم بخریم؟

وی افزود: ما هرآنچه را داشتیم به خودروسازان اعلام کردیم تا هم به تولید و کارگران و هم به مردم خدمت شود؛ لذا گفتیم ۲۵ درصد به صورت نقد تأمین می‌کنیم و ۲۵ درصد را نیز ملک تحویل می‌دهیم و ۵۰ درصد نیز تسهیلات بانکی پرداخت و اقساط توسط شهرداری پرداخت می‌شود. این روش ابتکار جدیدی بود که شهردار تهران ابلاغ کرد و شرکت‌ها نیز پذیرفتند. این اقدام در دوران بلدیه بی سابقه بود و شهرداری زیر بار آن رفت. برای شرکت‌ها نیز مسئولیت ایجاد شده و باید املاک را به فروش برسانند، امور اداری را دنبال کنند و واردات تجهیزات را انجام دهند.

علیزاده همچنین تصریح کرد: تیم فنی خوبی در مجموعه شهرداری به ویژه در اتوبوسرانی و همچنین وزارت کشور، اتوبوس‌های برقی وارداتی را بر اساس استاندارد‌های روز دنیا بررسی کرده اند. نیمی از قیمت این اتوبوس‌ها به دلیل قیمت باتری است. یکی از تولیدکنندگان یک اتوبوس برقی تحویل داده بود که پیمایش آن ۱۷۸ کیلومتر بود! اتوبوس‌های خریداری شده از چین، حداقل ۴۰۰ کیلومتر پیمایش دارد.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران با بیان اینکه اتوبوس‌هایی که از تولیدکنندگان داخلی تحویل گرفته ایم بر اساس نمونه شاهد است، یادآور شد: ما این نمونه‌ها را در خطوط تست می‌کنیم و اگر چارچوب‌ها رعایت شده بود که مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر نبود باید نواقص برطرف شود. اگر برخی رسانه‌ها اجازه دهند و مشمول تحریم‌ها نشویم، قرارداد اتوبوس‌های چینی به نتیجه می‌رسد! تولیدکننده چینی باید یک نمونه شاهد تحویل دهد و به مدت یک ماه در تهران برای تست تردد خواهد کرد. در صورت تأیید نماینده ما در خط تولید حضور خواهد یافت.

وی اضافه کرد: قراردادی که شهردار تهران با چین منعقد کرده، نقد نیست و چند دستگاه در آن درگیر هستند که شامل شهرداری، بانک شهر، وزارت کشور و بانک مرکزی است. بانک شهر ۲۰ درصد از مبلغ را از جانب شهرداری به صورت نقد پرداخت می‌کند. شرکت چینی ماهیانه ۴۰۰ تا ۵۰۰ دستگاه اتوبوس تحویل می‌دهد. مدل یوزانس که در قرارداد‌ها تنظیم شده بر اساس مطالبات بین دولت چین و جمهوری اسلامی است. شرکت‌های چینی بعد از تحریم‌های گسترده آمریکا با ترس و لرز با ایران مستقیما وارد مذاکره می‌شوند. چرا باید دست خود را خیلی راحت رو کنیک که آمریکا دوباره تحریم کند و مردم آسیب ببینند؟ با توجه به این موضوع یک هلدینگ را در نظر گرفتیم که هم تدبیر تحریم را اندیشیده باشیم و هم نیاز پایتخت تأمین شود.

علیزاده با بیان اینکه ایران خودرو تنها به صورت نقدی کار می‌کرد و تنها شرکتی که با ما وارد معامله نشد ایران‌خودرو بود، گفت: پیشنهاد مکتوب ایران خودرو برای اتوبوس‌های برقی، ۳۱۶ هزار یورو بود. قیمت اتوبوس دیزلی تقریبا هفت تا هشت میلیارد تومان است و به میزان دو برابر آن قیمت اتوبوس برقی است. ما، اما با رقم ۲۲۰ هزار یورو با چینی‌ها قرارداد بستیم.

وی با اعلام اینکه امروز حدود دو هزار دستگاه اتوبوس به تهران خدمات ارائه می‌دهد، در حالیکه از هزار و ۸۰۰ دستگاه اتوبوس در ابتدای دوره فعلی ۸۰۰ دستگاه فعال بود، گفت: بر اساس آخرین آمار دو هزار و ۱۳۰ دستگاه اتوبوس در سطح شهر تردد می‌کنند.

مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران گفت: اگر سنگ اندازی نشود، پس از انجام پیش پرداخت در سال جاری شاهد حضور اتوبوس‌های چینی در تهران خواهیم بود.

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی شهری

دیگر خبرها

  • سختی کار نفتی‌ها
  • واکنش زاکانی به حواشی قرارداد واردات خودروهای برقی
  • خطر تحریم در واردات اتوبوس های جدید
  • آتش سوزی کامیون حامل بیسکویت در محور فهرج ـ زاهدان
  • خطر تحریم در واردات اتوبوس‌های جدید/ تولیدکنندگان داخلی توان رفع نیاز شهر‌های کشور به اتوبوس را ندارند
  • دولت چقدر ارز ۲۸۵۰۰ تومانی پرداخت کرد؟
  • عکس/ رونمایی از شکلات بازی‌های المپیک پاریس
  • ۵۰ میلیارد ریال لوازم خانگی در شمال تهران توقیف شد
  • کامیون حامل بیسکویت طعمه حریق شد
  • توقیف ۱۳۰ میلیارد ریال کالای قاچاق در شمال تهران